się identycznych funkcji (tu dodatkowo centrowanych na tym samym jądrze) o fazach zgodnych bądź przeciwnych. Zauważmy też, że duża odległość jąder powoduje zbliżanie się wartości całki S do zera, gdyż orbitale atomowe zanikają wykładniczo daleko od jądra. A więc warunek normalizacji funkcji _+ można zapisać jako <gap>. Podobnie znajdziemy stałą normalizacji funkcji <gap>. Energie elektronu w cząsteczce, odpowiadające orbitalom molekularnym <gap>, możemy teraz obliczyć jako wartość oczekiwaną hamiltonianu <gap> Podstawiając tu orbitale, otrzymamy przy czym oznaczyliśmy w oczywisty sposób różne elementy macierzowe hamiltonianu <gap>. Ponieważ <gap> są tymi samymi orbitalami, więc <gap>; możemy się też spodziewać, że np. <gap>, reprezentujące energię elektronu zlokalizowanego w cząsteczce w pobliżu jądra A, osiągnie