poświęcali szczęściu wiele uwagi. Platon, tak jak później filozofowie chrześcijańscy, twierdził, że nie da się go osiągnąć w życiu doczesnym, natomiast Arystoteles przeciwnie uważał, że szczęście jest w zasięgu ręki. To najważniejszy cel, jaki człowiek może w życiu zdobyć. Droga do niego wiedzie przez rozum. Najwięcej uwagi osiąganiu szczęścia poświęcił Epikur. Człowiek, twierdził, nie musi go szukać nie wiadomo gdzie i jak. W ogóle nie musi go szukać. Sam fakt istnienia na świecie czyni szczęśliwym, więc by osiągnąć pełnię tego stanu, wystarczy oddawać się przyjemnościom i unikać cierpień. Wśród psychologów zajmujących się dziś szczęściem popularny jest pogląd, że nie zależy ono