zawiązana chusteczką... Blada, ale śliczna jak zawsze. <br>- Ewa... <br>Klękam na stopniu, kładę kwiaty, z jej oczu płyną łzy. To znaczy, że mnie kocha, wzruszyła się na mój widok, cóż innego to może znaczyć? <br>Spojrzała na kwiaty. <br>- Dziękuję ci... <br>Chcę powiedzieć coś niekonwencjonalnego, a wychodzi najbanalniej w świecie: <br>- Tak się cieszę, Ewuniu, tak się cieszę, że operacja się udała. <br>Uśmiecha się ironicznie. Nie lubię tego uśmiechu! <br><br>- Och, znasz taki kawał: operacja się znakomicie udała, tylko, niestety, pacjent umarł. <br>Jest coś sztywnego między nami. Dawniej, gdy dostała byle bukiecik, cieszyła się nim jak dziecko. Śmiała się, zachwycała, wtulała w niego twarz. Teraz takie