sobie przy tym nie myślał. Ileż to razy klął i przysięgał, gdy wpadał w pasję; taki już był zwyczaj pasterzy i myśliwych. Gdy chcieli wyrazić swoje uczucia, nie umieli trzymać języka na wodzy. Ale dla Jakuba przysięga była rzeczą świętą i nieodwołalną, uważał przeto, iż nabył dla siebie prawo pierworództwa. Ezaw zabrał się z lubością do jadła nie przeczuwając wcale, jakie wielkie skutki pociągnie za sobą jego bezmyślność. <br><br>&lt;tit&gt;Dole i niedole Izaaka&lt;/&gt;<br>Krainę Hebronu, gdzie mieszkał Izaak od wielu lat, dotknęła klęska posuchy i głodu. Postanowił więc powędrować do kraju Abimelecha, króla Gerar i ongiś przyjaciela Abrahama. Gdy przybył na miejsce