wolność, ile walki między człowiekiem wolnego umysłu a instytucją. Dzieje Ezopa kończą się jego śmiercią: znienawidzony przez kapłanów Apollina, został oskarżony o kradzież naczyń ze świątyni, które mu przedtem prowokacyjnie podrzucili do tłumoczka. Kapłani nienawidzili go za to, że nauczał.<br>Dlatego postać Ezopa nabywała szczególnej popularności w okresie konfliktów religijnych - Ezop jest zmitologizowanym marzeniem o dobrym nauczycielu działającym poza instytucją i bez transcendentnej sankcji.<br>Biernat z Lublina utrzymał w zasadzie wszystkie te elementy życiorysu swego bohatera, które znalazły się w wersjach piętnastowiecznych: położył nacisk na dosadność, niekiedy wulgarność replik i dowcipów Ezopowych, wedle zasady, że naturalia non sunt turpia. Podtrzymał wielokrotnie