Już z pożółkłych połonin<br>Hucuł swe stada goni.<br>Weź pierwsze z brzegu ziele,<br>Rozetrzesz je na dłoni.<br><br>W garsteczce tego prochu,<br>W trembity ruskiej szlochu,<br>W obłokach, ach, we wszystkim -<br>Jesieni jest po trochu.<br><br>Zapisz tę porę, zapisz,<br>Bo zaraz ją utracisz.<br>Pozbieraj ją, pozbieraj,<br>Jak umiesz, jak potrafisz.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;NA FUJARCE&lt;/&gt;<br><br>Komużeś ty potrzebne,<br>Nieróbstwo moje śpiewne,<br>Słówka, zda się, konieczne -<br>Zbyteczne wy, zbyteczne.<br><br>Liryczne, ptasie nutki,<br>Po których wtór króciutki,<br>Rzucane po kryjomu -<br>Każdemu i nikomu.<br><br>Niewiele ich, niewiele,<br>Ale są czyste trele,<br>Niezbędne, wiem, konieczne -<br>Światu nieużyteczne.<br><br>W drewienko liche dmucham,<br>Z rozpaczą nutek słucham...<br>Namawiam świat daremnie -<br>Obywa