Ale oryginalność dzieł Popławskiego wynika przede wszystkim ze źródeł inspiracji: nie natura, nie wyobraźnia, nie malarstwo, a fotografia jest tu na krosna przenoszona i artystycznie przetworzona. Tkacz równie chętnie sięga po fotografie upamiętniające wydarzenia historyczne i polityczne z lat 1937 - 1977 (cykl "Szalony wiek"), co współczesne, jak po kadry filmów Felliniego, Borowczyka i Cernovej, które zaowocowały cyklem "Istnienie ludzkie jako teatr".<br>Interpretując owe fotografie na tkaninach, Popławski znalazł cechy niby wspólne dla obu gatunków np.: "ziarnistość" czy panchromatyczność oraz możliwość operowania formą negatywu i pozytywu dla oddania klimatu zdarzenia, a także ostrością, kontrastem i światłem oraz możliwością monumentalizowania obiektu poprzez powiększenie