za najpoważniejszego kandydata na sędziego Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych.<br>W styczniu 1900 r. nastąpił nieoczekiwany zwrot w jego karierze. Prezydent McKinley wezwał go do Waszyngtonu i zaproponował przewodnictwo komisji, która miała zarządzać Filipinami, zagarniętymi przez Stany Zjednoczone w wyniku wojny z Hiszpanią. Filipińczycy chcieli uzyskać niepodległość. Taft był przeciwny aneksji Filipin, ale zgadzał się z poglądem McKinleya, że należy z niepodległością poczekać. Biznes liczył na kolonialną eksploatację wysp i politycy amerykańscy manewrowali w taki sposób, aby utrzymać kontrolę amerykańską nad wyspami, mimo że wśród społeczeństwa amerykańskiego przeważały sentymenty na rzecz niepodległości Filipin.<br>Taft miał wątpliwości, czy przyjąć propozycję McKinleya. Lubił swój