jap. kensho ), podkreślając konieczność zachowania na co dzień <br>'jaźni początkującego' (jap. shoshin). <br>&lt;tit&gt;1.2. ZEN A PSYCHOANALIZA&lt;/&gt; <br>Psychologiczna interpretacja zen nawiązuje do wydanej także w języku <br>polskim książki Buddyzm zen i psychoanaliza (1995), której współautorem jest <br>Daisetsu Suzuki, a która zawiera także takie pozycje, jak Psychoanaliza <br>i buddyzm zen Ericha Fromma czy Sytuacja człowieka a buddyzm zen Richarda de <br>&lt;page nr=31&gt;<br>Martino. Interpretacja ta jest zgodna z podejściem Junga, według którego <br>'oświecenie' jako przemiana świadomości jest zagadnieniem psychologicznym. W tej książce charakterystyczne dla Suzukiego jest nawiązywanie do <br>pojęć buddyjskich bez podawania, chociażby w przypisach, ich pierwotnego <br>znaczenia. Suzuki wyjaśnia je - jak przystało na