wykresu 2 przybiera postać: &lt;gap&gt; <br>W podziałce normalnej: &lt;gap&gt; <br>Mnożąc obie strony równania przez Td (pracochłonność docelowa) otrzymamy: &lt;gap&gt; <br>Ponieważ ilość wykonanych sztuk jest funkcją czasu, zmiany pracochłonności w czasie określi równanie: &lt;gap&gt; <br>Na zmiany ilości wykonywanych sztuk w jednostce czasu, oprócz zmniejszania się pracochłonności ma wpływ również ilość przepracowanych roboczogodzin przy danej produkcji. Funkcja n=f(i) będzie więc funkcją wykładniczą.<br>Funkcja narastania produkcji w czasie będzie ilorazem ilości godzin, jaka może być przepracowana przy danej produkcji i funkcji zmian pracochłonności.<br>Wprowadzając do powyższych równań wskaźnik ilości godzin, jaka może być przepracowana przy pełnym obciążeniu stanowisk pracy (g&lt;hi rend="lower"&gt;d&lt;/&gt;) po pewnych przekształceniach otrzymujemy równanie: &lt;gap&gt; gdzie