Nareszcie! W jadalnym pokoju czysto jak w szklance, stół nakryty serwetą, podłoga wymieciona, krzesła grzeczniutko poustawiane, pelargonie w oknach drzemią. <br>Gabriela w swoim pokoju wlazła cała do miednicy i wielką szczotką od wanny szoruje swe nieprawdopodobnie opalone nogi. <br>Cicho otworzyły się drzwi i wsunęła się Marylka. <br>- Czy można? - zapytała melodyjnie. <br>Gabriela znieruchomiała ze szczotką w ręku. <br>Marylka ma na sobie białą jak śnieg sukienkę, cieliste pończochy, biały zamszowy pasek, a włosy związane różową kokardą. <br>- Chciałam cię prosić, moja kochana, żebyś nie czekała na mnie z podwieczorkiem, bo wychodzę - powiedziała poprawiając kołnierz przed lustrem. <br>- Dokąd idziesz? - spytała Gabriela zdławionym głosem. <br>- Jestem zaproszona