cóż to właściwie jest, jeśli nie mój zamysł? - dźwignął twarz zarozumiale. - Wiara, bogowie... Nie jestem narzędziem przeznaczenia, ale nim kieruję, drogi panie. Ja się i bogami potrafię posługiwać.<br>- A jednak lubi pan pieniądze i w końcu one są celem - upierał się radca.<br>- Pan mnie obraża. Dla mnie są tylko środkiem. Gardzę nimi, więc pchają mi się w ręce. Odbierając je karzę jednych, dając nagradzam drugich. Uwielbiam niespodzianki, które sam przygotowałem. Myślałem, że już pan moją bezinteresowność poznał. Gdyby pan znalazł się w tarapatach...<br>Chłopiec nagle odłożył z brzękiem łyżeczkę.<br>- Wujku, chodźmy.<br>- Może chcesz jeszcze jedną porcję? - próbował go pogłaskać Czandra, ale