konwersował ze swymi demonami. <br>Odźwierny zamknął drzwi.<br>- Na miłość boską - sapnął Sasza Querz - co tu się dzieje? <br>- Nic się nie dzieje, śpij, śpij.<br>*<br>- Że co??<br>- Królewski rozkaz. Lecę jutro z rana - rzekł Generał, siadając na ławie pod fosforyzującą ścianą bezokiennego gabinetu Zakracy.<br>- Birzinni, co? - warknął ponuro major. - Jego robota, prawda?<br>Generał nawet nie fatygował się odpowiedzieć.<br>Zakraca wstał zza biurka, maszerując nerwowo tam i z powrotem, sprawdził machinalnie główne zaklęcia antypodsłuchowego konstruktu pomieszczenia, wreszcie wybuchnął:<br>- Owija go sobie dookoła palca! Nawet się z tym nie kryje! Przecież nie może się łudzić, że nikt nie widzi! Na co on liczy? Myśli, że