na własnej skórze łapanki, bicie po pysku przez dozorcę, duszenie się w natłoczonych barakach, zdychanie pod obcasem przestępcy z wyższej rasy. I nauczyła się, że prawdziwe są słowa: "Po owocach poznacie je". Dlatego teraz jest i musi być surowa. Ma prawo rzucić w twarz pisarzom takim jak Gide ciężkie oskarżenia. <br> Gide jest pisarzem zgniłym. Trzeba porozumieć się co do użycia tego epitetu. Nie ma on sensu w odniesieniu do twórców przeszłości, do ludzi i spraw minionych, okrytych niebieską mgłą przez czas. Jest natomiast usprawiedliwiony, gdy mówimy o ludziach i sprawach bliskich, współczesnych, czy zaledwie wczorajszych, gdy namiętny ton jest wyrazem naszego