literatury wraca jednak sceptycyzm, a nawet pesymizm cywilizacyjny. &lt;orig&gt;Antyutopijny&lt;/&gt; charakter mają opowiadania K. Borunia z tomu &lt;name type="tit"&gt;Antyświat&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;Katastrofa&lt;/&gt; M. Kuczyńskiego, utwory K. Fiałkowskiego, J. A. Zajdla, A. Czechowskiego, Cz. Białczyńskiego. Góruje niepokój, czy człowiek dorósł psychicznie i etycznie do zasad przyszłości i czy nie grozi ona pułapkami na skalę kosmiczną. Głęboką refleksję filozoficzną, związaną z owymi problemami, można znaleźć w &lt;name type="tit"&gt;Filozofii przypadku&lt;/&gt; i &lt;name type="tit"&gt;Summa technologiae&lt;/&gt; S. Lema, a także w książce H. Malewskiej &lt;name type="tit"&gt;Labirynt LLW, czyli co się może zdarzyć jutro&lt;/&gt;.<br>Zbliżamy się do kolejnego stulecia - i zarazem tysiąclecia - brnąc między innymi przez gruzowisko dawnych utopii. Dotychczasowe zasoby myślenia utopijnego jakby