najbardziej po temu niestosownych chwil w życiu...<br>- Cholera - powiedziała nieco stropiona Alicja.<br>- Wygląda na to, że chyba raczej nic im nie jest - powiedziała niepewnie Zosia, wzdychając.<br>- Raczej nic - przyświadczyłam. - Jest nadzieja, że dopiero im będzie...<br>- Przepraszam - powiedział pan Muldgaard, wyglądający na mocno spłoszonego. - Pani była mówi co? Biała co?<br>- Biała Glista - wyjaśniła z uprzejmym roztargnieniem Alicja. - Ta dama tak się nazywa.<br>- A...! - rzekł pan Muldgaard i zamilkł na chwilę. Po czym dodał: - A zatem...<br>Nie dokończył, bo z ogrodu dobiegł nagle jakiś trzask i przeraźliwy krzyk. Poderwało nas ponownie.<br>- Paweł...!!! - krzyknęła Zosia strasznym głosem.<br>Drzwi na taras na szczęście były otwarte