Spali pokotem, tak jak śpią ludzie na dworcach w dobie ewakuacji.<br>Wyszli, skoro dozorca odemknął furtkę i cofnął się do mieszkania, człapiąc pantoflami pod narzuconym na grzbiet kożuchem.<br>W oczach mieli piasek nie dospanej nocy. Była to bogata noc.<br> Siedzieli w krzakach na cmentarzu prawosławnym, w dołku wymoszczonym zeszłorocznymi liśćmi. Grali bez przekonania w sześćdziesiąt sześć, aby usprawiedliwić swoją obecność w tym miejscu. Gałęzie spęczniały wyraźnie, zapowiadając rozwijanie się pączków.<br>Przyszedł "Pietrek", wypowiedział hasło, a także (co było również umówione) w kieszeni jego płaszcza tkwił "Nowy Kurier Warszawski".<br>Przysiadł się i zagadał wesoło.<br>- Aha, to ty jesteś "Bartek". Dobrze. A więc