Warszawie.<br>Właściwa praca nad organizowaniem ruchu zawodowego rozpoczęła się dopiero po wydaniu 4(17) marca 1906 r. "Tymczasowych przepisów o związkach i stowarzyszeniach", które obowiązywały do 1915 r. W miesiąc potem na III Zjeździe NZR zapadła oficjalna uchwała o tworzeniu przez NZR legalnych związków zawodowych.<br>Czołowymi organizatorami ruchu związkowego byli: Gustaw Simon, Jan Brzeskot (działacz związkowy z Westfalii), Ludwik Stegman, Stanisław Hellich, Jan i Józef Długoręccy. Organem prasowym "Życie Robotnicze", ukazujące się w latach 1907-1911.<br>W strukturze organizacyjnej, a zarazem w terytorialnym zasięgu wpływów wyróżnić można cztery ośrodki związkowe: Warszawa, Łódź, Lublin i Zagłębie, w których powstawały centrale związków mających