się w tym czasie "zabezpieczyć" porucznikową i wieziemy ją na Dworzec Gdański, by tam oddać w ręce milicji. Nic to nie dało zresztą, bo "świadek" oświadczyła oczywiście, że wojskowy był dla niej całkowicie przypadkowym towarzyszem podróży i nie zna jego personaliów. <br> Oczywiście podobne zachowanie oficera w II Rzeczypospolitej było niewyobrażalne. Gwoli sprawiedliwości trzeba jednak stwierdzić, że i tamten wspaniały korpus oficerski miewał swoje nie tak już jasne strony. Któż, jak nie oficerowie naszli w 1936 roku w Wilnie mieszkanie publicysty, Stanisława Cywińskiego i za rzekome znieważenie pamięci Piłsudskiego na łamach Dziennika Wileńskiego zmasakrowali bezbronnego, starego człowieka aż do wybicia mu oka