jakieś wielkie ptaszysko i głośno trzepocząc skrzydłami pofrunęło w las. Kilka zerwanych przez nie jesiennych liści, szeleszcząc w czasie lotu, spadło w dół, tuż pod stopy Grzeli. <br>- O Boże! Toć my są złodzieje! - szepnął poczciwy żołnierz. - Jeszcze nas ktoś nakryje! - rzekł, z lękiem rozglądając się dookoła. <br>- Pojebało cię? - zganił go Haczyk. - Jacy złodzieje? Tę beczkę jutro miał podpieprzyć chorąży z PKT. Lepiej, jak my ją opchniemy. Bo komu bardziej się należy jakaś rozrywka za to gnicie w syfie, nam czy trepom? <br>- Śmiało, że nam! - odezwał się Janczur. - Trepy to mogą się bawić codziennie! - pochylił się nad beczkami zapytał: - To ta pierwsza