ornamentyką całą widoczną powierzchnię. Cechy "kobiece" wyróżnia przemyślanym krojem kaftana o wyrazistym kołnierzu i także sztywnymi fałdkami, w które - by uzyskać pożądany kształt figury - wkładano sztabki ołowiu. Trudno o bardziej kobiecy kostium, konsekwentny w swej "architekturze", podobnie jak trudno o piękniejszą sylwetkę mężczyzny (w granatowym kaftanie zdobionym biegnącym pionowo haftem). Haft organizuje przestrzeń odzienia, kaftana, spodni, sukmany. Zdobi narożniki przednich pól, <br><page nr=210><br> ale nie narusza struktury całości. Jest bogaty, a jednocześnie skromny. <br>Gospodarz wyglądał dostojnie w sukmanie, której pionowy akcent łańcuszkowego haftu podkreślał smukłość sylwety. Sylwetę wieńczył słomkowy kapelusz. Na nogach noszono buty z karbowanymi cholewami, odzienie uzupełniał szeroki, skórzany pas zdobiony