pomocy.<br>Rano Ewa jeszcze spała, kiedy Gordon wyszedł do teatru. Reżyserował "Cyda", ale sam w sztuce nie grał. Dokuczał mu ischias i nie mógł długo wytrwać w pozycji stojącej. Z próby wywołał go woźny. Dyrektor miał do niego ważną sprawę.<br>- Panie Aleksandrze, telefon do pana. Z milicji.<br>Gordon wziął słuchawkę.<br>- Hallo. Tak, to ja. Na bazarze Różyckiego? Co pan mówi? Niemożliwe... Wcale na to nie wyglądała... Nie, nazwiska nie znam... Tak, Ewa... Teraz nie mogę, ale za godzinę... Dobrze, przyjadę...<br>- Co się stało? - zapytał dyrektor.<br>- Nic ważnego. Drobna kradzież w moim mieszkaniu.<br>W komisariacie Ewa siedziała wylękniona jak zaszczute zwierzątko. Na