pięści na czole. Bardzo to skomplikowało nasze późniejsze powitanie.<br>Tego też rana wyjaśniłem sprawę nocnych śpiewów. Przedstawiłem się po prostu tęgiemu, wysokiemu brunetowi o niezwykle łagodnej powierzchowności. Razem z żoną prowadził on sklepik w naszym domu. Pod ladą trzymał stale Biblię. Wyznawał jakiś rodzaj baptyzmu. Sklep był po prostu kaplicą. Handlował od niechcenia, jakby wypełniając kłopotliwe przykazania boże; mimo to wiodło mu się dobrze.<br>Początkowo przyglądano mu się nieufnie, jak każdemu, kto obiecuje zbawić świat. Nieufność jest stanem twórczym. Prowokuje do wiary. Jakoż znaleźli się pierwsi wyznawcy. I to jak zwykle tacy, którym wszystko jedno. Przede wszystkim szewc Skierś. Zresztą nie