tak ją sobie upodobał, że obsypał rzekomego jej brata hojnymi darami. Abram wkrótce "... miał owce i woły, i osły, i niewolników, i niewolnice, i oślice, i wielbłądy''.<br>Na Egipt spadły jednak wielkie plagi, a faraon, idąc po nitce do kłębka, dowiedział się całej prawdy. W przekonaniu, iż naraził się bogu Hebrajczyków trzymając w haremie małżonkę ich naczelnika, pozwał Abrama przed swoje oblicze i z wyrzutem zapytał:<br>- Cóżeś mi uczynił! Czemu mi nie powiedziałeś, że ona jest żoną twoją?<br>Abram usprawiedliwiał się, jak mógł, niemniej fakt pozostał faktem: monarcha został wyprowadzony w pole, a to zakrawało na obrazę majestatu. Ale faraon, czy