Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Ozon
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2005
Tytuł: Ozon
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2005
są wcale brudni, w przeciwieństwie do Niemców ze wsi. Że czytają książki. Już pan wie, dlaczego nie mogłam opisać mojego dzieciństwa jako idylli? Zresztą w moich stronach już samo pisanie było podejrzane. Moja matka do dzisiaj twierdzi, że skoro piszę, jest ze mną coś nie w porządku.
Rozliczenie ze swoim "Heimatem" zaczęła pani już w pierwszej powieści "Niziny", wydanej jeszcze w Rumunii.
- Ojczyzna jest wszystkim - tym, co się kocha i czego nie można znieść. Napisałam więc powieść o uwikłaniu mniejszości niemieckiej w narodowy socjalizm. Mój ojciec, mój wuj byli w SS, Wehrmachcie, całe ich pokolenie nie rozliczyło się z tego. Traktowałam
Rozliczenie ze swoim "Heimatem" zaczęła pani już w pierwszej powieści "Niziny", wydanej jeszcze w Rumunii.
- Ojczyzna jest wszystkim - tym, co się kocha i czego nie można znieść. Napisałam więc powieść o uwikłaniu mniejszości niemieckiej w narodowy socjalizm. Mój ojciec, mój wuj byli w SS, Wehrmachcie, całe ich pokolenie nie rozliczyło się z tego. Traktowałam
są wcale brudni, w przeciwieństwie do Niemców ze wsi. Że czytają książki. Już pan wie, dlaczego nie mogłam opisać mojego dzieciństwa jako idylli? Zresztą w moich stronach już samo pisanie było podejrzane. Moja matka do dzisiaj twierdzi, że skoro piszę, jest ze mną coś nie w porządku. </><br><br><who1>Rozliczenie ze swoim "Heimatem" zaczęła pani już w pierwszej powieści "Niziny", wydanej jeszcze w Rumunii. </><br><br><who2>- Ojczyzna jest wszystkim - tym, co się kocha i czego nie można znieść. Napisałam więc powieść o uwikłaniu mniejszości niemieckiej w narodowy socjalizm. Mój ojciec, mój wuj byli w SS, Wehrmachcie, całe ich pokolenie nie rozliczyło się z tego. Traktowałam
