była to istna udręka...<br> Pragnąłem się jej pozbyć za wszelką cenę...<br> Inaczej zadręczyłbym się, jak ten chłopiec, któremu matka<br>umierała kilka razy na dzień, choć żyła!<br> Był z nami taki jeden, ty rozumiesz?<br> A ja już nie wytrzymywałem.<br> Nie widziałem innego wyjścia, więc się pozbyłem...<br> - Mówiąc im taką rzecz? - spytała Helena z przejęciem.<br> - Tak. Skoro już zdobyłem się na takie wyznanie, poczułem się<br>wyzwolony...<br> - Więc naprawdę chciałeś mnie zabić? - pyta Helena nie odrywając<br>się od swojego zajęcia, trzyma akurat mój mały palec u prawej nogi i<br>obcina paznokieć.<br> - Nie wiem...<br> A ten przycisk, pamiętasz?<br> Milczy, spoziera na mnie, odwraca oczy.<br> Ale