Chłopcze, co ty wyprawiasz! - krzyknęła z oburzeniem żona Spartaka siedząca przy łożu, na którym leżał blady i smutny Polinik.<br>Po twarzy Kaliasa ciekł pot i łzy.<br>- Czy to wino... Paralosa? - wykrztusił z trudem.<br>- Nie.<br>Kalias odetchnął głęboko i ręką otarł twarz.<br>- Nie piliście wina... Paralosa?...<br>- Nie, Kaliasie - odparła ze zniecierpliwieniem Helena.<br>Spartakus pogładził Kaliasa po mokrych włosach.<br>- No, spokojnie, synku, odpocznij i opowiedz, co się stało.<br>Gdy Kalias uspokoił się trochę i opowiedział podsłuchaną rozmowę, Spartakus zamyślił się i swoim zwyczajem zanurzył palce obu rąk w gęstej czuprynie.<br>- Cóż, Kaliasie, zabierzemy to wino i przy okazji wypróbujemy jego skuteczność.<br> I uśmiechnął