poszczególnymi jego cechami. Imperializm angielski, na przykład, nazywał Lenin - kolonialnym, francuski - lichwiarskim, niemiecki - junkiersko-burżuazyjnym, "imperializm ludzi biednych" &lt;gap&gt; - oto nazwa, którą dawano imperializmowi włoskiemu.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;Rozdział trzeci<br>&lt;tit1&gt;ŻYCIE POLITYCZNE&lt;/&gt;<br><br>Poważne różnice w stosunkach społecznych, gospodarczych, politycznych dzieliły Europę końca XIX i początków XX w. W Europie Środkowej i Wschodniej, na Półwyspie Iberyjskim silne były wciąż relikty feudalizmu, duże znaczenie i wpływy miała wielka własność ziemska; ideologia Wielkiej Rewolucji Francuskiej i liberalizm nie przeorały jeszcze gruntu politycznego. W Europie Zachodniej natomiast czynnikiem rządzącym była już burżuazja.<br>Rozwój gospodarczy pomniejszał ustawicznie znaczenie szlachty; widoczne to było nie tylko w uprzemysłowionych państwach na Zachodzie, ale