umrze jako szanowany krawiec i żaden komunizm mu w tym nie przeszkodzi!<br>Ojciec skończył swój monolog w znacznie lepszym nastroju. Jego położenie okazało się przy moim tak wspaniałe, a jego moralny triumf tak wyraźny, że mógł już sobie pozwolić na wielkoduszność.<br>- Możesz spać w pracowni, póki czegoś nie znajdziesz - zdecydował. - Ile masz pieniędzy?<br>- Sto pięćdziesiąt złotych - odparłem zgodnie z prawdą. Teatralnym gestem ojciec wyciągnął z kieszeni plik banknotów i odliczył mi kilkanaście setek.<br>- Zafundujesz mi za to wieniec na grób - stwierdził.<br>Do domu wróciła matka i nic nie mówiąc rzuciła mi się na szyję. Staruszka zaraz sobie popłakała, ale w jej