że wiedza na temat stanów rzeczy nie jest Praktykowi w ogóle potrzebna do podjęcia decyzji. Tak by mianowicie było, gdyby któreś z działań, np. a , przynosiło mu co najmniej taką samą korzyść jak działanie alternatywne - przy każdym stanie rzeczy: czyli gdyby było u Ł u i zarazem u Ł u . Inaczej mówiąc, zakładamy, że u Ą u i u Ą u lub odwrotnie.<br> Jest rzeczą naturalną, że w tej sytuacji Praktyk poszukiwać będzie dodatkowej informacji, która ułatwiłaby mu podjęcie decyzji. Przypuśćmy, że zwróci się po nią do kogoś innego - nazwijmy go Teoretykiem - o kim mu wiadomo, że przeprowadzał już badania eksperymentalne dotyczące