przemilczają.<br>Przykładów takich można by znaleźć więcej. Dzięki swobodzie wykładni Gesta połączyły obok siebie parabole indyjskie, historie wyjęte z ksiąg świętych Wschodu, powieści greckie (tu bardzo popularna i osobno publikowana po polsku Historyja o Apollonie królu tyrskim, pełna motywów awanturniczych), opowieści hagiograficzno-ascetyczne (o św. Grzegorzu papieżu, o św. Aleksym). Interpretator wydobywa, a właściwie narzuca im wszystkim sens podobny.<br>Arbitralna dowolność wykładni, która wydaje się nam niezgodna z przebiegiem przytoczonego zdarzenia, nie jest tak naiwna, jakby na pierwszy rzut oka można sądzić. Sens rzekomo naturalny i oczywisty nie jest żadną oczywistością, ale wytworem pewnej kultury czytania, którą można by określić mianem