rozmaicie. Informacje wczesnośredniowiecznych źródeł o wspólnotach krwi w barbarzyńskim świecie są skąpe i wieloznaczne. Pomocne w ich interpretacji mogą być prawa skandynawskie. Spisano je co prawda dopiero w XII i XIII w. - ale spisano poza kręgiem rzymskiej sukcesji, w krajach późno schrystianizowanych i daleko mniej wystawionych na oddziaływanie kultury klasycznej.<br><br>*<br><br>Islandzka Gr(g(s z początku XII w., dwunastowieczne zapisy regionalnych praw norweskich (Frostathingsbók i Gulathingsbók) oraz szwedzka Westg(talag z pierwszej połowy XIII w. trzymały się w sprawie wergeldu wspólnej zasady: część okupu płacił sam zabójca z najbliższymi, część zaś pokrywali jego współrodowcy, przy czym wkład każdego z nich był