Tekst, który biorę pod uwagę, znajduje się w <foreign lang="ger">Sein und Zeit</> (jego tytuł: <name type="tit">Das existenziell eigentlich Ganzseinkönnen des Daseins als vorlaufende Entschlossenheit</>). Pytanie o wolność pojawia się u Heideggera w bezpośrednim związku z pytaniem o autentyczny i nieautentyczny sposób istnienia Dasein (człowieka). Istnienie autentyczne to istnienie w "sposobie istnienia <foreign lang="ger">Entshlossenheit</>". Istnienie nieautentyczne to istnienie w "nijakości", wyrażanej gramatycznie słówkiem "się" (man), np. sądzi się, wierzy się, w przeciwieństwie do autentycznego sądzę, wierzę itd. Wolność to fundamentalna możliwość wyboru między istnieniem autentycznym a istnieniem nieautentycznym. Ona nie odsłania się nigdy niejako "sama w sobie" (podobnie jak u Hegla), lecz zawsze poprzez pryzmat