latach dwudziestych XIV wieku obrał Moskwę za swą rezydencję. Sojusz księcia moskiewskiego z metropolitą, kościelnym zwierzchnikiem całej Rusi, ogromnie wzmocnił autorytet tego władcy. Księstwo moskiewskie nieustannie rosło dzięki orężnym nabytkom, dzięki kolonizacji ziem sąsiednich plemion fińskich, wreszcie dzięki przechodzeniu różnych drobnych książąt na służbę władców Moskwy. W ten sposób już Iwan Kaleta opanował na północnym wschodzie księstwa: Biełooziero, Uglicz, Kostromę i Galicz. Uzależnił również "wielkich" książąt rostowskich. Dokonywane przez Iwana Kaletę i jego następców podziały dziedzictwa nie rozbijały jedności państwa dzięki znacznej solidarności rodzinnej i faktycznej przewadze wielkiego księcia nad braćmi. Nawet gdy po śmierci Iwana II Pięknego (1359 r.) dziedzicem