innej sytuacji historycznej tego miasta, a nie do tej z czasów Izajasza w VIII w. p.n.e. (Iz 13, 1-14, 23). Wtedy bowiem Babilon nie odgrywał prawie żadnej roli, a władcą narodów stał się dopiero w okresie chaldejskim (630-539 p.n.e.). Zresztą i w tym zbiorze (Iz 14, 4-23) nawiązano do innej sytuacji historycznej niż w pierwszej części. Podobnie i ten fragment (Iz 14, 4-23) zdaje się pochodzić z późniejszego okresu, mianowicie z czasów niewoli, gdyż wyrażono w nim nadzieję rychłego upadku Babilonu i radość z tego wydarzenia. Pozostałe wyrocznie w tej części budzą mniejsze