ważne względy polityczne.<br>Jadwiga sprzeciwiała się temu małżeństwu, chcąc dochować wierności dawnemu narzeczonemu i towarzyszowi zabaw dziecinnych, Wilhelmowi z rodu Habsburgów. Ostatecznie jednak okazując "rozsądek i dojrzałość godne sędziwego wieku" pojęła swą odpowiedzialność monarszą i potrafiła docenić znaczenie idei wprowadzenia wiary chrześcijańskiej na Litwie, możliwe jedynie dzięki jej związkowi z Jagiełłą. Dłużej więc nie wzbraniała się przed ślubem, choć wychowana w kulturze łacińskiego Zachodu, pełna obaw oczekiwała spotkania z człowiekiem wywodzącym się z jakże odmiennego kręgu cywilizacji. Obawy te podsycali dworacy życzliwi Habsburgom, przedstawiając księcia litewskiego jako pogańskiego barbarzyńcę. W rzeczywistości zaś Jagiełło - trzydziestokilkuletni wówczas mężczyzna, wychowany przez matkę, księżniczkę twerską