Typ tekstu: Książka
Autor: Kostyrko Hanna
Tytuł: Klechdy domowe
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1928
Autor: Kostyrko Hanna
Tytuł: Klechdy domowe
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1928
miłości stokroć potężniejsza.
FRANCISZEK FENIKOWSK
LWY Z GDAŃSKIEGO RATUSZA
Jest na Ratuszu głównomiejskim w Gdańsku herb miasta, na który ze zdziwieniem patrzą przechodnie. Niby to nic w nim niezwykłego. Tak samo jak i na innych gdańskich herbach dwa kamienne lwy strzegą tarczy, na której nad dwoma krzyżami widnieje korona Kazimierza Jagiellończyka. A jednak jest w tym godle coś odmiennego, coś, co przykuwa spojrzenie, zastanawia i niepokoi.
Oto oba lwy herbowe, patrzące zawsze na siebie, tym razem odwróciły głowy i zdają się spoglądać w głąb ulicy Długiej, tam gdzie pod ciemnym zrębem Więziennej Wieży połyska złoceniami gzymsów, posągów i napisów tryumfalna Brama
FRANCISZEK FENIKOWSK
LWY Z GDAŃSKIEGO RATUSZA
Jest na Ratuszu głównomiejskim w Gdańsku herb miasta, na który ze zdziwieniem patrzą przechodnie. Niby to nic w nim niezwykłego. Tak samo jak i na innych gdańskich herbach dwa kamienne lwy strzegą tarczy, na której nad dwoma krzyżami widnieje korona Kazimierza Jagiellończyka. A jednak jest w tym godle coś odmiennego, coś, co przykuwa spojrzenie, zastanawia i niepokoi.
Oto oba lwy herbowe, patrzące zawsze na siebie, tym razem odwróciły głowy i zdają się spoglądać w głąb ulicy Długiej, tam gdzie pod ciemnym zrębem Więziennej Wieży połyska złoceniami gzymsów, posągów i napisów tryumfalna Brama
miłości stokroć potężniejsza.</><br><br><br><div type="story" sex="m"><au>FRANCISZEK FENIKOWSK</><br><br><tit>LWY Z GDAŃSKIEGO RATUSZA</><br><br>Jest na Ratuszu głównomiejskim w Gdańsku herb miasta, na który ze zdziwieniem patrzą przechodnie. Niby to nic w nim niezwykłego. Tak samo jak i na innych gdańskich herbach dwa kamienne lwy strzegą tarczy, na której nad dwoma krzyżami widnieje korona Kazimierza Jagiellończyka. A jednak jest w tym godle coś odmiennego, coś, co przykuwa spojrzenie, zastanawia i niepokoi.<br>Oto oba lwy herbowe, patrzące zawsze na siebie, tym razem odwróciły głowy i zdają się spoglądać w głąb ulicy Długiej, tam gdzie pod ciemnym zrębem Więziennej Wieży <orig>połyska</> złoceniami gzymsów, posągów i napisów tryumfalna Brama
