dla Zachodu - tak świetnie zresztą reprezentowaną przez wielu pisarzy na emigracji.<br>Artykuł Miłosza w "Kulturze" przez większość pism polskich na emigracji został skomentowany negatywnie. "Dziennik Polski" skwitował wypowiedź Miłosza złośliwą uwagą, że gdyby jeszcze rok popracował dla reżimu, &lt;name type="tit"&gt;Kultura&lt;/&gt; poświęciłaby mu zapewne cały numer. W londyńskich emigracyjnych kołach literackich zawrzało (&lt;q&gt;Jak to - ledwo się zjawił, już mu wydają książkę?&lt;/&gt;). Znakomity autor &lt;name type="tit"&gt;Silva Rerum&lt;/&gt; w &lt;name type="tit"&gt;Wiadomościach&lt;/&gt; oburzył się i napiętnował. &lt;name type="tit"&gt;Wiadomości&lt;/&gt; mają rację, piętnując pewne sformułowania Miłosza, jak np. nonsens o "półfeudalnej" strukturze Polski przedwojennej. Lecz to są dwie sprawy różne: I. Czesław Miłosz i II. Sprawa Miłosza. Interesuje nas wyłącznie zagadnienie drugie