Zabrali go, potem dwóch wróciło, ale do pani Anny nie dzwonili, poszli prosto na drugie piętro do tej agencji. Długo tam konferowali i potem dwa tygodnie był spokój. Jednak następnego dnia po przyjeździe policji zastukał do pani Anny chyba właściciel agencji. I po co, pytał, od razu dzwonić na policję? Jakby co, to lepiej do nas zadzwonić. Bo jak na policję, to możemy się pogniewać. Powiedział to tak, że panią Annę ciarki przeszły. - Teraz znowu domofon dzwoni o pierwszej i drugiej w nocy - mówi. - Dudni jakaś muzyka, całą noc walenie butami, śmiechy, krzyki. Klatka zasikana, szyba na półpiętrze wybita. Spokoju nie ma