którego cuchnęło dymem, mógł w każdej chwili wywołać pożar. Musiał szybko temu zapobiec! Odtrącił podsunięty mu kij z kiełbaską i krzyknął gniewnie: <br>- Nie jestem żadnym sierżantem! Podbiegł do ogniska i zaczął je rozkopywać nogami. Zauważywszy opartą o pień butelkę z jakimś płynem, odkręcił ją i wylał całą zawartość na ognisko. Jakież było jego zdziwienie, kiedy po tej operacji płomień buchnął na dwa metry w górę! Cofnął się przed gorącem, bezwiednie wypuścił z dłoni pustą butelkę i z rozdziawionymi ustami patrzył na buchające w górę płomienie. <br>- Patrz, co ten wariat robi! Kiełbasę ratuj, kiełbasę! - nie tracąc przytomności umysłu, wołał palacz. Rzuciłem się w