Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Gdy owoc dojrzewa
Rok: 1958
Wcale nie czuję się winna...

Wjechaliśmy do miasta i mijaliśmy ubogie drewniane domy. Na ulicach po wczorajszym deszczu stały kałuże, które szeroko rozpryskiwały się pod kopytami konia.

- Słuchaj, Adasiu - powiedziała nagle matka, głaszcząc mnie po twarzy - proszę cię bardzo... Nie chcę, żebyś był teraz w domu... Odwiozę cię do państwa Jakubów.

Spojrzałem na nią i ze zrozumieniem skinąłem głową. Oczywiście, matka uważa, że to, co się teraz będzie działo w domu, to nie dla mnie. Trudno. Niech tak myśli!

Toteż gdy Jewdokia zatrzymała konia za mostem, wyskoczyłem z dorożki i pobiegłem szybko pod górę w kierunku znajomej bramy.

- Nie wracaj, aż
Wcale nie czuję się winna...<br><br>Wjechaliśmy do miasta i mijaliśmy ubogie drewniane domy. Na ulicach po wczorajszym deszczu stały kałuże, które szeroko rozpryskiwały się pod kopytami konia.<br><br>- Słuchaj, Adasiu - powiedziała nagle matka, głaszcząc mnie po twarzy - proszę cię bardzo... Nie chcę, żebyś był teraz w domu... Odwiozę cię do państwa Jakubów.<br><br>Spojrzałem na nią i ze zrozumieniem skinąłem głową. Oczywiście, matka uważa, że to, co się teraz będzie działo w domu, to nie dla mnie. Trudno. Niech tak myśli!<br><br>Toteż gdy Jewdokia zatrzymała konia za mostem, wyskoczyłem z dorożki i pobiegłem szybko pod górę w kierunku znajomej bramy.<br><br>- Nie wracaj, aż
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego