po władzę nad Saukami i Lisami, gotów za nią płacić nawet wysługiwaniem się białym zwycięzcom. Był ponadto chciwy. W każdej sytuacji zabiegał przede wszystkim o korzyści osobiste. Czerpał je też z przyznanego mu prawa do podziału renty należnej plemieniu za oddane białym ziemie.<br>Z gruntu przeciwstawne motywy kierowały postępowaniem Czarnego Jastrzębia. Świadom krzywd, których Saukowie doznali od Amerykanów - poczynając choćby od traktatu z 1804 roku - zdawał sobie sprawę, że polityka uległości i przystosowania się Indian do narzuconych im warunków wyzwala w przeciwniku jeszcze większą agresję. Pozostaje więc tylko opór i walka w obronie ojcowizny. Jego postawa spotkała się ze zrozumieniem nie