w jednej fabryce. <br><br>Lokatorki układały właśnie spać młodsze dzieci. <br><br><br>Adela stała przy kuchni i gotowała wieczerzę. <br><br>Jeden z sublokatorów wrócił do domu niezupełnie <br>trzeźwy. <br><br>Siedział na łóżku z wyciągniętymi nogami, <br>przyglądając się ponuro końcom swoich obłoconych <br>butów. <br><br>Dwóch chłopców wodziło się na środku izby <br>za łby, wrzeszcząc przy tym przeraźliwie. <br><br>Jednakże gdy tylko Felek wszedł, wszyscy obrócili ku niemu <br>głowy: był to przecież nowy człowiek, który odtąd <br>będzie także zabierał część miejsca w izbie, <br>który będzie jeszcze jedną przeszkodą, utrudniającą <br>im wszystkim poruszanie się, oddychanie, pracę i spoczynek. <br>Spojrzenia ich były twarde i nieżyczliwe. <br><br>Tylko matka Adeli zabiegała o nowego sublokatora