się taki mniej więcej dialog:<br>- Kiedy nareszcie przydzielicie mi mieszkanie? Tyle czasu już buty zdzieram, przychodząc tu na próżno.<br>- Chwilowo przydzielamy lokale tylko tym, którzy czekają dłużej od pani.<br>- Ależ ja czekam od czterech lat!<br>- Są tacy, co czekają jeszcze dłużej. Wie pani przecież, jak jest w Warszawie z mieszkaniami.<br>- Jeśli tak... - powiedział po dłuższej wymianie zdań młoda kobieta czerwieniejąc gwałtownie. - Moje dzieci musza gdzieś się podziać! Nie mogą mieszkać w takiej norze. Nie chcecie mi dać mieszkania, to niech moje dzieci mieszkają w kwaterunku!<br>Zanim zaszokowana urzędniczka zdała sobie sprawę ze znaczenia tych słów, Halina S. Położyła niemowlę w poduszce