się spotkać przy próbach opisywania rytmu, jest łączenie go z metrum. Jest to powszechna praktyka powtarzana w wielu definicjach w podobny sposób. Tak czyni Franciszek Siedlecki, pisząc o rytmie i metrze:<br>&lt;gap&gt;<br>W tradycyjnym ujęciu metr jest sygnałem poetyckości, środkiem "dezautomatyzacji" języka (jak u rosyjskich formalistów czy w pracach szkoły praskiej). Jeśli rytm traktowany jest jako podkategoria poziomu fonologicznego, to jest on podporządkowany metrowi.<br>Meschonnic twierdzi, że rytm sam w sobie nie jest metryczny. W zależności od historii i sytuacji pisania może być metryczny lub niemetryczny. Może się więc przypadkowo zbiegać z regularnością, co jest uwarunkowaniem kulturowym, tradycjonalnym.<br>Rytm wykracza poza metrum