Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
symetrią U(1) i potencjałem typu Higgsa:


Zanim omówimy ogólne rozwiązanie, przyjmijmy tak jak poprzednio, że pole .
ma ustaloną długość równą 1/(2.2e.) i zmienną jedynie fazę 2e. (jest to efektywnie przypadek odpowiadający ß ›.). Równanie ruchu na Aľ jest wtedy dla znikającego pola elektrycznego dane przez (6.97)

Jeżeli faza . rośnie przy okrążeniu osi z o .n/e, oznacza to, że pole . ma na osi osobliwość (stąd nazwa "wir") W takim przypadku słuszny jest wzór

gdzie r jest odległością od osi z. Tutaj tkwi główna różnica w stosunku do rozwiązania omówionego w poprzednim paragrafie, gdzie założyliśmy spełnienie (6.100
symetrią U(1) i potencjałem typu Higgsa: <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=88&gt;<br>Zanim omówimy ogólne rozwiązanie, przyjmijmy tak jak poprzednio, że pole . <br>ma ustaloną długość równą 1/(2.2e.) i zmienną jedynie fazę 2e. (jest to efektywnie przypadek odpowiadający ß &#155;.). Równanie ruchu na Aľ jest wtedy dla znikającego pola elektrycznego dane przez (6.97) <br>&lt;gap&gt;<br>Jeżeli faza . rośnie przy okrążeniu osi z o .n/e, oznacza to, że pole . ma na osi osobliwość (stąd nazwa "wir") W takim przypadku słuszny jest wzór <br>&lt;gap&gt;<br>gdzie r jest odległością od osi z. Tutaj tkwi główna różnica w stosunku do rozwiązania omówionego w poprzednim paragrafie, gdzie założyliśmy spełnienie (6.100
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego