miał ją zatem także Jezus. Gdy potraktujemy ją w oderwaniu od uzasadnień, na których subiektywnie spoczywała, i w oderwaniu od praktycznych wskazań, jakie wysuwała w kierunku innych ludzi, znikną wszelkie rzeczowe powody traktowania jej jako afilozoficznej. Wtedy też natrafimy na takie jej rozdziały, których wyrazem będzie w pierwszym rzędzie czyn Jezusa, a słowo - tylko drugorzędnie. Dotyczy to właśnie koncepcji śmierci. Powiedział Camus: <q>"Jezus przyszedł, aby rozwiązać dwa podstawowe problemy człowieka - zła i śmierci"</>. Rozwiązanie problemu śmierci miało się między innymi dopełnić przez akt śmierci przyjętej dobrowolnie. Ale akt taki nie byłby możliwy, gdyby Jezus nie dysponował jakąś mniej lub bardziej jednoznaczną