rzeczywistość podyktowała jako tako znośne warunki koegzystencji. Egipt podpisał z Izraelem umowę pokojową nie z miłości do Żydów, ale w wyniku analizy sytuacji prowadzącej do przekonania, iż Państwo Izrael jest politycznym faktem, którego - mimo trzech wojen zaczepnych - nie udało się zmieść z mapy Bliskiego Wschodu. W ślad za Egiptem poszła Jordania. Liczne kraje arabskie, od Maroka i Tunezji, poprzez Kuwejt i Zjednoczone Emiraty, aż po Oman i Katar, nie utrzymują z Jerozolimą oficjalnych stosunków dyplomatycznych, ale prowadzą z Izraelem ożywioną wymianę handlową. Nie mniej istotne jest półwiecze współżycia Arabów i Izraelczyków wewnątrz kraju. Konieczność i obopólne korzyści naruszyły psychologiczny mur braku