i świeżość przeżyć zdają się wskazywać, że druga i czwarta są czasowo najbliższe katastrofy i powstały wkrótce po niej. Najwcześniejszą wydaje się druga lamentacja, którą niewątpliwie napisał ktoś, kto był naocznym świadkiem <page nr= 230> zdobycia Jerozolimy. Następną jest zapewne czwarta lamentacja, która zdaje się być dziełem kogoś z bliskiego otoczenia ostatniego króla Judy, Sedecjasza, kto wraz z nim opuścił Jerozolimę przed zajęciem jej przez Babilończyków (Lam 4, 19-20). W lamentacji tej pod koniec okresu niewoli, lub jeszcze później, zmieniono zakończenie (Lam 4, 22). Piąta lamentacja, najbardziej opisowa i jakby mniej poetycka w formie, obfituje w sformułowania, świadczące o żywej reakcji jej autora