pięćdziesięciu heratczyków i zrównały pół miasta z ziemią. W drugiej połowie okopał się ze swoimi mudżahedinami Ismael Chan i mimo wściekłych szturmów, oblężeń i dywanowych nalotów nigdy już jej nie poddał Rosjanom. Gdy wojna się kończyła, był najpotężniejszym komendantem na całym zachodzie kraju.<br>Nie wystąpił przeciwko Massudowi, gdy ten zajmował Kabul. W ogóle nie pofatygował się do wyzwolonej stolicy, ale też nie słał mu na odsiecz wojsk, gdy ten toczył bitwy z Hekmatiarem i Dostumem. Obwarował się w swoim Heracie, niczego nie żądając, niczego nie oczekując i całkowicie zadowalając się rolą emira zachodnich prowincji, a także państwa-miasta Heratu.<br>Ustanowił własny